تأثیر سرشاخه زنی بر مقاومت کششی ریشۀ درخت بلوط ایرانی (مطالعۀ موردی: جنگل های دینارکوه شهرستان آبدانان)

پوشش گیاهی با افزایش مقاومت برشی خاک سبب مسلح سازی و در نتیجه افزایش پایداری دامنه و نیز کنترل فرسایش می شود. میزان مسلح سازی و تأثیر در کنترل فرسایش ریشه ها به تراکم و مقاومت کششی ریشۀ گیاهان بستگی دارد. هدف این مطالعه بررسی تأثیر سرشاخه زنی های انجام گرفته در جنگل های آبدانان (با هدف کنترل پدیدۀ زوال بلوط) بر مقاومت کششی ریشه درختان بلوط ایرانی است. به منظور بررسی این مسئله، پنج پایه بلوط سرشاخه زنی شده و پنج پایه شاهد برای نمونه برداری از سیستم ریشه به طور تصادفی انتخاب شدند. نمونه های ریشه از هر کدام از درختان جمع آوری و مقاومت کششی برخی نمونه ها با دستگاه اینسترون اندازه گیری شد. 150 آزمایش کشش موفق بر روی نمونه ریشه های بلوط ایرانی انجام گرفت. دامنۀ قطری ریشه های مورد آزمایش 9/0-5/5 میلیمتر، دامنۀ نیروی کششی 00/3-50/374 نیوتن و دامنۀ مقاومت کششی 22/1-80/217 مگاپاسکال بود. در این مطالعه، قطر ریشه و نیروی کششی از رابطۀ توانی مثبت پیروی کرده ولی بین قطر و مقاومت کششی رابطۀ توانی منفی مشاهده نشد. نتایج آزمون والد کای اسکوئر نشان داد که تفاوت معنی داری بین مقاومت کششی دو تیمار سرشاخه زنی شده و شاهد وجود نداشت. البته قطر ریشه به عنوان عامل کوواریت اثر معنی داری بر مقاومت کششی داشت.